Holguin en terug naar het begin (rijmt bijna)

(lees voor de chronologische volgorde eerst topes de collantes en santiago de cuba!)

Dit stuk had ik graag vanuit Baracoa geschreven, een plaatsje aan de oostkust, omringd door tropisch regenwoud. Helaas zaten alle bussen van en naar dit paradijselijke oord hartstikke vol en om onze kansen te vergroten ons vliegtuig te halen (lijkt me wel zo prettig toch), hebben we onze plannen moeten wijzigen. Het werd de stad Holguin (noord-oost Cuba), waar een lekker windje waait.

De eerste avond zijn we het stadje gaan verkennen en stuitten we op meerdere straatconcerten en een dansgroep die helemaal losging op trommels en trompetten. Op een gegeven moment werden we echter om de 3 meter door mannen lastig gevallen en toen we door een opaatje min of meer gedwongen werden om te dansen (iewww) hielden we het snel voor gezien.

Toen we uit Santiago vertrokken hebben afscheid moeten nemen van Nassim (a.k.a. Nasi ;)). Een treurig moment, want met hem in de buurt hadden we 10x minder last van opdringerige mannen (en het was natuurlijk uitermate gezellig, ook te verifieren bij Tunja ;)).

De enige hele dag in Holguin hebben we voor de helft besteed aan het regelen van een bus naar Mantanzas. Ik verklap alvast dat dat niet gelukt is. We werden (op de fietstaxi) van het kastje naar de muur gestuurd en eindigden met een reservering voor de nachtbus naar Varadero :-s.

Daarna zijn we uit pure wanhoop maar weer gaan zwemmen en chillen bij een hotel en heb ik spaghetti (of iets wat daar op leek) gegeten voor 80 CUC-cent (60 eurocent). Al met al hebben we niet zoveel van Holguin gezien dus, behalve wat gezellige pleinen, fietstaxi's en irritante mannen. Grappig was dat we zo ongeveer de enige toeristen waren; minder grappig was dat niemand engels sprak. De vrouw van onze casa, qua looks iemand die je zou kunnen tegenkomen in Crooswijk, werd zelfs een beetje boos om ons beroerde Spaans. Ze nam dan ook geen enkele moeite haar taalgebruik aan te passen en te versimpelen. Leer zelf lekker Engels! Pff!

De volgende ochtend zijn we op de bonnefooi naar het busstation gegaan en hebben we stiekem niet de bus naar Varadero, maar die naar Havana gepakt. 14 uur en 150 pagina's van de Hithikers guide to the Galaxy (Tony zal trots op me zijn) later, zaten we ham-kaas tostis te eten in de casa waar we onze avonturen begonnen zijn: de mini-dierentuin in Havana-Centro! Tof om terug te zijn!!!!

Jongens.. dit is ws. de laatste keer dat ik wat schrijf. Huil snik huil. Misschien dat ik mn laatste reisverslagen nog zal posten vanaf huis, waar ik zondag as weer om 9 uur zal zijn (eindelijk normaal EEEEEEEEEEEEEEETTTTTTEEEEEEEEEEEN!).

Ik mis jullie allemaal, we gaan snel weer wat leuks doen, ik mis werk niet en mijn buik is eindelijk helemaal over (3 dagen voor het eind van de vakantie ben ik gewend aan het eten hier, nice).

De groeten.. hasta luego!

Kus vanuit Cuba..
(DIKSTE KUS voor Remco, jipje en cacaotje!)