Havana Part I
Door: Marianne
Blijf op de hoogte en volg Marianne
25 Juli 2009 | Cuba, Viñales
Hola chicos y chicas!
(Bedankt voor alle leuke reacties en smsjes. Ik had een tijdje geen mogelijkheid op internet te gaan, dus nu 3 verhalen in 1x. Op verzoek van velen zal ik proberen niet al te saai te schrijven, hehe.)
Havana, wat een stad, wat een verval!! Op straat lopen met het risico door auto´s geschept te worden is veiliger dan op de stoep lopen. De oude balkons, dakpannen en ornamenten kunnen zich namelijk ieder moment overgeven aan de zwaartekracht (don´t worry, mijn ziektekostenverzekering dekt in het buitenland). Bovendien worden we overal (lees: OVERAL) nageroepen, meestal onverstaanbaar en meestal door mannetjes die nou niet bepaald ´guapo´ zijn. Grote , gore insecten heb ik trouwens ook al gespot, maar dat heb ik maar niet tegen Tunja gezegd ;).
We slapen in een Casa die ruikt naar de dierentuin, ze hebben er echt vanalles, van honden tot schildpadden, van vogels tot minihaaitjes, maar onze kamer is schoon en voorzien van airco! De (geen woord Engels-sprekende, ai) eigenaars zijn superlief, zorgzaam en maken ´s morgens voortreffelijk ontbijt. We hebben dus niets te klagen, al is het even wennen je plee-papier in een prullenbak te gooien ipv in de pot (ik zie mezelf nog wel, trainspotting-style, met m nhanden in de pot graaien om het papier eruit te vissen, maar tot nu to gaat het nog prima).
De reis van Varadero naar Havana (ong. 3 uur) in een van de betere gammele bussen verliep overigens prima en heeft ons weer het eea geleerd over Cuba:
1. Om de 100 m. staat er een auto met pech langs de weg )geeft veel vertrouwen in het vervoermiddel waarmee je op dar moment zelf vervoerd wordt!)
2. Oooooveral staan lifters, soms hele drommen, en gezien het weinige aantal auto´s dat voorbij rijdt, staan ze er nog wel even...
3. Diarree-remmers werken! Joepiedepoepie (onee, dat laatste dus niet meer ;))
4.Naast mooie (en foeilelijke) oldtimers rijden er hier ook onwijs veel lieve, schattige rugzakjes rond. Vertederend!
5. De muggen zijn nog steeds (krab, krab) irritante en eigenwijze bastards (krab, krab) die dwars door 50% DEET heenprikken. De laatste keer dat ik er (krab, krab) zo uitzag was toen ik de waterpokken had. Klootzakken!
De eerste avond raakten we aan de praat met een leuk, hip, Duits stel, Rieke en Chris, dat bij ons in de Casa slaapt. We zijn met zn 4tjes, sehr gemutlich, wat gaan eten in een restaurantje dat je zonder aanwijzingen nevernooit zou kunnen vinden, Steegje door, 3 vervallen, maar prachtige, marmeren wentelstrappen op, een dikke houten deur door... en daar.. was ineens het mooiste restaurantje ooit, tot aan het plafond volgehangen met foto´s, schilderijen en filmposters... wauw!!!
Onze maaltijd bestond uit kip met honing-citroen saus, gebakken yucca (zoek maar op op wikipedia) en zoete aardappel. Ik weet niet of het jullie uberhaupt interesseerd wat ik hier eet, maar zolang ik de bruine bonen kan vermijden, ben ik dolgelukkig (en iedereen na mij in de plee ook!).
De eerste dag zijn we het oude Havana ingeslenterd en hebben we heel veel standaard toeristendingen gedaan:
We zijn op de foto gegaan met een sigarenrokend Cubaans vrouwtje, hebben een mojito gedronken, zijn rondgereden in een zgn. bici-taxi (dat was stevig vasthouden , want met al die kuilen en gaten in de weg stuiterden we alle kanten op), we hebben foto´s gemaakt van het Kapitool (replica van die in Washington DC), we zijn opgelicht, we hebben de baret van ¨El Che¨ van dichtbij bewonderd, en we zijn aan ons kop gezeurd. Iedereen heeft gek genoeg vrienden in Holanda -als we zouden zeggen dat we uit Kutmenistan kwamen, hadden ze ook DAAR vrienden gehad, aldus onze reisgids', iedereen vindt Tulipanes de mooiste bloemen en iedereen vindt Nederlanders goede, aardige mensen.. ze zouden mijn onderburen eens moeten ontmoeten.. pfff.
Iedereen maakt dan wel misbruik van ons toeristen (in hun ogen zijn we slechts grote, wandelende portemonnees, i guess); we hebben zelf ook lekker misbruik gemaakt van onze toeristenstatus. Hoe? Door elk sjiekdefriemel 5-sterren hotel in te lopen alsof we er sliepen om maar even heerlijk luxueus naar de plee te kunnen ;). Aaaah...
Hebben we ook niet-toeristische dingen gedaan? Uhh.. ja.. we hebben afgedongen! En we hebben in het donker alleen over straat gelopen.. voortdurend omringd door smak- en pssstgeluiden.. en door straathonden (zelfs een dode, half-vergane.. eetsmakelijk!). En, last but not least, hebben we een mooie Cubaanse peso (geld van de bevolking) weten te bemachtigen met Che Guevara erop weten te bemachtigen.
Over een kwartiertje... deel 2. Blijf lezen, dan blijf ik typen!
Adios!
(Bedankt voor alle leuke reacties en smsjes. Ik had een tijdje geen mogelijkheid op internet te gaan, dus nu 3 verhalen in 1x. Op verzoek van velen zal ik proberen niet al te saai te schrijven, hehe.)
Havana, wat een stad, wat een verval!! Op straat lopen met het risico door auto´s geschept te worden is veiliger dan op de stoep lopen. De oude balkons, dakpannen en ornamenten kunnen zich namelijk ieder moment overgeven aan de zwaartekracht (don´t worry, mijn ziektekostenverzekering dekt in het buitenland). Bovendien worden we overal (lees: OVERAL) nageroepen, meestal onverstaanbaar en meestal door mannetjes die nou niet bepaald ´guapo´ zijn. Grote , gore insecten heb ik trouwens ook al gespot, maar dat heb ik maar niet tegen Tunja gezegd ;).
We slapen in een Casa die ruikt naar de dierentuin, ze hebben er echt vanalles, van honden tot schildpadden, van vogels tot minihaaitjes, maar onze kamer is schoon en voorzien van airco! De (geen woord Engels-sprekende, ai) eigenaars zijn superlief, zorgzaam en maken ´s morgens voortreffelijk ontbijt. We hebben dus niets te klagen, al is het even wennen je plee-papier in een prullenbak te gooien ipv in de pot (ik zie mezelf nog wel, trainspotting-style, met m nhanden in de pot graaien om het papier eruit te vissen, maar tot nu to gaat het nog prima).
De reis van Varadero naar Havana (ong. 3 uur) in een van de betere gammele bussen verliep overigens prima en heeft ons weer het eea geleerd over Cuba:
1. Om de 100 m. staat er een auto met pech langs de weg )geeft veel vertrouwen in het vervoermiddel waarmee je op dar moment zelf vervoerd wordt!)
2. Oooooveral staan lifters, soms hele drommen, en gezien het weinige aantal auto´s dat voorbij rijdt, staan ze er nog wel even...
3. Diarree-remmers werken! Joepiedepoepie (onee, dat laatste dus niet meer ;))
4.Naast mooie (en foeilelijke) oldtimers rijden er hier ook onwijs veel lieve, schattige rugzakjes rond. Vertederend!
5. De muggen zijn nog steeds (krab, krab) irritante en eigenwijze bastards (krab, krab) die dwars door 50% DEET heenprikken. De laatste keer dat ik er (krab, krab) zo uitzag was toen ik de waterpokken had. Klootzakken!
De eerste avond raakten we aan de praat met een leuk, hip, Duits stel, Rieke en Chris, dat bij ons in de Casa slaapt. We zijn met zn 4tjes, sehr gemutlich, wat gaan eten in een restaurantje dat je zonder aanwijzingen nevernooit zou kunnen vinden, Steegje door, 3 vervallen, maar prachtige, marmeren wentelstrappen op, een dikke houten deur door... en daar.. was ineens het mooiste restaurantje ooit, tot aan het plafond volgehangen met foto´s, schilderijen en filmposters... wauw!!!
Onze maaltijd bestond uit kip met honing-citroen saus, gebakken yucca (zoek maar op op wikipedia) en zoete aardappel. Ik weet niet of het jullie uberhaupt interesseerd wat ik hier eet, maar zolang ik de bruine bonen kan vermijden, ben ik dolgelukkig (en iedereen na mij in de plee ook!).
De eerste dag zijn we het oude Havana ingeslenterd en hebben we heel veel standaard toeristendingen gedaan:
We zijn op de foto gegaan met een sigarenrokend Cubaans vrouwtje, hebben een mojito gedronken, zijn rondgereden in een zgn. bici-taxi (dat was stevig vasthouden , want met al die kuilen en gaten in de weg stuiterden we alle kanten op), we hebben foto´s gemaakt van het Kapitool (replica van die in Washington DC), we zijn opgelicht, we hebben de baret van ¨El Che¨ van dichtbij bewonderd, en we zijn aan ons kop gezeurd. Iedereen heeft gek genoeg vrienden in Holanda -als we zouden zeggen dat we uit Kutmenistan kwamen, hadden ze ook DAAR vrienden gehad, aldus onze reisgids', iedereen vindt Tulipanes de mooiste bloemen en iedereen vindt Nederlanders goede, aardige mensen.. ze zouden mijn onderburen eens moeten ontmoeten.. pfff.
Iedereen maakt dan wel misbruik van ons toeristen (in hun ogen zijn we slechts grote, wandelende portemonnees, i guess); we hebben zelf ook lekker misbruik gemaakt van onze toeristenstatus. Hoe? Door elk sjiekdefriemel 5-sterren hotel in te lopen alsof we er sliepen om maar even heerlijk luxueus naar de plee te kunnen ;). Aaaah...
Hebben we ook niet-toeristische dingen gedaan? Uhh.. ja.. we hebben afgedongen! En we hebben in het donker alleen over straat gelopen.. voortdurend omringd door smak- en pssstgeluiden.. en door straathonden (zelfs een dode, half-vergane.. eetsmakelijk!). En, last but not least, hebben we een mooie Cubaanse peso (geld van de bevolking) weten te bemachtigen met Che Guevara erop weten te bemachtigen.
Over een kwartiertje... deel 2. Blijf lezen, dan blijf ik typen!
Adios!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
